zondag 30 december 2012

De tweede...

...editie van de hel voor mij, was volgens de meeste meervoudige deelnemers, de zwaarste. 
Voor ik hier een verslag neerpen over één van de zwaarste duatlons, wil ik zeker mijn entourage nog eens uitvoerig bedanken. Eerst en vooral, Ellen, die zeker de laatste maanden heel wat 'meetrainde' . Weliswaar in de vorm van meer mijn afwezigheid moeten tolereren en compenseren. Want uren voorbereiding kruipen in deze wedstrijd. ...
Uiteraard ook een welgemeende DANK U WEL aan Mieke en Rik, voor de fantastische ontvangst, de powerspaghetti ('s avonds en' s morgens), de bevoorrading tijdens de helledag, de begeleiding bij het laatste loopgedeelte (ja Rik, ge kunt ne mens er door babbelen).
Ook de supporters die er stonden (sommige kwamen er op de juiste moment): Jan en Guy (mijn dipje op de gevoelige plaat vastleggen ;-), maar ook het klaarstomen van mijn bike), Kurt, Isabelle en Tobias (voor het aangeven van dé beslissende slice rijsttaart), Anke (voor mij de laatste honderden meters te doen verschieten zodat ik nog een eindspurt kon inzetten), heel de kliek van Kasterlee, Bart V. , en al de mensen die aan mij gedacht hebben die zondag... 
Ook eerst nog even melden aan toekomstige hellegangers, dat de hel niet alleen veel voorbereiding vraagt qua trainingen, maar ook mentaal het het uiterste vraagt. Ik zat tot een week voor de 23ste zeer goed, ik was er klaar voor. Maar dan komt de stress van, ik mag niet ziek worden, ik moet fit zijn, ... en dan, dan word je ziek. Alles er voor gedaan, materiaal op punt laten zetten (nog eens Merci Guy) en dan dit. Dampen, vicks, dafalgan, ... tot de zaterdag. Met waanzinnige hoofdpijn gezeten. Twijfel, zou ik wel starten. Natuurlijk zei iedereen rondom mij. Vroeg gaan slapen, en dé dag 'fris' opgestaan. Met een stevig ontbijt, zag ik het wel zitten. 


Om 7 uur vertrokken we naar de sporthal van Kasterlee, en dan, dan zit je in de sfeer... Iets voor acht uur Highway to hell, vuurwerk en om 8 uur pil, het startschot. Ik stond redelijk vooraan en werd als het ware meegezogen. Snelle start (3min50/km), maar het voelde verdacht goed aan. Aan kilometer 3 het tempo toch wat laten zakken (4min10/km) het voelde nog steeds vlot aan. We passeerden het tweede (van de drie) maisveld, daar werd al snel duidelijk dat het een zware natte dag zou worden. Ook bij het uitkomen van het Prinsenpark, werd een verzwarende factor van de dag nog eens extra in de verf gezet. De wind!! Ik liep mee in een groep van een man of 10 en als je aan kop kwam, ... Na 14 km nog een laatste zompige klim, om dan na 1uur02 de wisselzone in te lopen. Wat gesukkeld met mijn fietsvest aan te doen, en dan hup de fiets op. Het technische gedeelte rond de sporthal lag er glibberig bij en dat is normaal gezien goed waterdoorlatende zandgrond. Het tempo voelde goed aan, dus dat zat snor. Na de Nete overgestoken te hebben een vlot bollend stuk macadam (wind mee), hier drinken en gellekes binnensteken. Maïsveld 1, vanaf de eerste ronde steeds lopend er door. Ik was blij dat ik geen overschoenen aan had gedaan, deze zouden toch alleen maar hinderen bij het door de modder ploeteren. Wat er dan volgde zijn wegen vol plassen. Wat ik op voorhand al had besloten was om gewoon er door te rijden. Daar waar plassen staan is het harde ondergrond, dus dat bol het vlotste. Het enige nadeel is, dat je niet weet wat er onder dat wateroppervlak zit. De eerste ronde was steeds op hoop van zege, en onthouden waar je best niet reed. Nu ja, na de zoveelste plas, weet je de volgende ronde niet meer of je nu links of rechts, gewoon midden aanhouden, of echt wel langs de zijkant moet rijden.
Het vroeg concentratie, maar de beentjes voelden goed aan. Het verste punt gepasseerd te zijn, kwam de wind ook nog vol op kop, en weinig schuilplaatsen. Dichter bij de sporthal komend, bolde het steeds wel even beter. De supporters, de speaker (ook een ongelooflijke prestatie wat Hans daar die dag doet) geven je een beetje vleugels. Maar dan terug de volgende ronde in. Bij de tweede ronde voelde alles nog super aan. Maar een dik uur later bij het ingaan van ronde drie, ging bij mij het licht uit. Ik wilde slapen, alleen maar slapen, mijn hartslag wilde niet meer omhoog, de fut was er uit. Ik kon ook geen modder meer zien. Ik stop seffens aan de mobilhome, was ik heel de tijd aan het denken. Ik kwam aan en plaatste mijn fiets tegen een boom. Er stonden heel wat bekenden die me toch konden overtuigen om verder te gaan. Ze hadden er wel een stuk rijsttaart voor nodig en net goeie cola. 10 kilometer verder zou ik terug bij mijn entourage aankomen, en dan zou het wel beter gaan. Bij het weerzien was ik toch nog niet echt overtuigd, maar na nog een stuk rijsttaart voelde ik toch terug wat beterschap. 


We zetten dan maar verder. Beetje bij beetje kwam het vuur terug in mijn lichaam. Er waren er zelfs die per halve ronde de lichtjes in mijn ogen zagen opflakkeren. Besluit: veel meer vaste voeding eten en niet alleen gellekes. Ronde 4 en 5 vlogen voorbij en ik plaatste mijn fiets na 6 uur en 8 minuten in de wisselzone (vorig jaar had ik met een betere fietstijd een 111 plaats, dit jaar met deze tijd een 45ste plek,...) 


In de wisselzone toch maar besloten om iets anders aan te trekken en gaan, een droge broek zonder modder loopt toch iets vlotter. Het tempo lag de eerste kilometers hoog (4min45/km ), maar na een tijd toch wat gaan vertragen. Ik pikte heel wat lopers op en schoof stilaan wat naar voor. Maar op kilometer 7 pruttelde de knie tegen. Met wat stretchen en véél tijdverlies was op kilometer 11 dit euvel verholpen. Yes, aan de sporthal, nog maar 15 kilometer. Hier toch nog even wat supporters kunnen zien en dit geeft dan even nieuwe moed. 

Even, want het werd al snel donker. Extra vermoeiend. Op kilometer 18 passeerden Rik en ik het tweede maïsveld, en daar reed hij: de laatste moedige helleganger. Gevolgd door een quad, moest deze held nog een 7 kilometer fietsen en dan kon hij beginnen aan zijn laatste 30. Chapeau, want deze deelnemer was wel een dikke 3 uur langer onderweg dan ik. Bij mij was het op automatique. Niet te lang kijken naar dat lichtpuntje, niet te veel denken, gewoon aftellen. Nog 7 kilometer, hmm dat is even ver als naar school lopen. Nog 5, hmmm dat is nog een dikke 25 minuten. Nog 2: hmmm dat zijn nog maar 5 rondjes op de piste. Nog 1: een laatste klim en dan genieten. Daar is hij dan: de rode loper. Fantastisch zoveel mensen, de speaker, de medaille, de naam op het bord zetten, de supporters terug zien, de hemel.... 

Na 9uur 54 stond ik dus in de hemel, even lang dan vorig jaar. 
Teleurgesteld? Neen. Misschien een beetje te veel een betere tijd willen neerzetten. Maar op dit parcours, neen. Als je weet dat de winnaar van vorig jaar, dit jaar tweede was met een drie kwartier tragere tijd. Dan kan ik best wel tevreden zijn. Maar toch...


Zeker tot volgend jaar...

woensdag 12 december 2012

Nog...

... iets meer dan een week, en het is zo ver.


Voor mij dan toch! De Hel van Kasterlee. Voor zij die mij willen aanmoedigen, uiteraard is dit geheel vrijblijvend, zet ik hier een plannetje bij alsook een tijdschema, maar dit kan natuurlijk wel enkele minuten verschillen met het ideale (zowel in de positieve zin, maar zeker ook in de negatieve).  
Het zal sowieso zwaar worden, vooral het fietsonderdeel, modder en wind zullen veel bepalen. Ik reken ongeveer 1 uur per fietsronde, maar daar kunnen gemakkelijk 5 minuten bij maar ook (iets minder gemakkelijk 5 minuten af).
Ideaal:
08.00u: Start 15K run
09.08u: aankomst 15K run
09.12u: start mtb
09.35u: passage bevoorrading mobilhome
09.45u: passage bevoorrading mobilhome
10.12u: passage sporthal aanvang ronde 2
10.35u: passage bevoorrading mobilhome
10.45u: passage bevoorrading mobilhome

11.14u: passage sporthal aanvang ronde 3
11.37u: passage bevoorrading mobilhome
11.48u: passage bevoorrading mobilhome

12.20u: passage sporthal aanvang ronde 4
12.45u: passage bevoorrading mobilhome
12.55u: passage bevoorrading mobilhome

13.30u: passage sporthal aanvang ronde 5
14.00u: passage bevoorrading mobilhome
14.10u: passage bevoorrading mobilhome

14.40u: aankomst mtb sporthal Kasterlee
14.45u: start 30K run
16.05u: passage sporthal Kasterlee
17.30u: aankomst op de rode loper in de sporthal van Kasterlee

Straat van de Sporthal Kasterlee, Duineneind. Straat waar mobilhome staat: waar Kastelsedijk samenkomt met Boheide (dit is een zwandweg vlakbij Prinsenpark, grondgebied Geel (voor de gps)) 
Er is een bbq-stel voorzien dus u kan uw eigen worsten en burgers meenemen en mij met de geuren ondersteunen. 



Ik wil nog wel even benadrukken dat dit ideale tijden zijn. Regent het die dag: tijd erbij. Waait het die dag: tijd er bij. Regent het en waait het: iets meer tijd er bij. Materiaalpech: afhankelijk van, tijd of veel tijd er bij. Een combinatie van de drie voorgaande: heel veel tijd er bij!! Over sneeuw en ijs spreek ik mij voorlopig nog niet uit.
Bedankt voor uw tijd!

Groeten

Pieter