December 2011

Het derde weekend van december was het dan zo ver, DE HEL van Kasterlee. De weken er voor nog een aantal stevige trainingen gedaan om de laatste week dan zo goed als volledige rust te nemen. Zaterdag 17 december vertokken Ellen en ik richting Kasterlee met de mobilhome. Deze zetten we op het parcours, want dat zou het hoofdkwartier worden van mijn persoonlijke bevoorradingspost.

Mijn coach ontving ons hartelijk en zorgde voor de perfecte pastamaaltijd. Vroeg in bed met toch een zenuwachtig gevoel, zelfs 's nachts even wakker gelegen om de wedstrijd in mijn hoofd voor te bereiden.
6 u: pasta! 7 uur: vertrek bij Rik en Mieke. 7u15: ter plaatse in de drukke sporthal. 7u50: in de startbox met op de achtergrond Highway to Hell van AC/DC. 8u: het startschot met vuurwerk!
Wat er toen volgde is eigenlijk onbeschrijflijk. De eerste 15K lopen worden een beetje bezien als opwarming voor de rest van de dag. Ik bleef samen met Dirk W en kwamen na 1u08 aan de wisselzone aan.

Ik was na 4 minuten klaar om aan het fietsen te beginnen. De overvloedige regen van de dagen en weken er voor hadden gezorgd voor een helse ondergrond. Modderstroken, zuigende ondergrond, maïsvelden, ondergelopen veldweggetjes,... 5 zware rondes waren het. Bij aanvang van ronde drie, nog niet halfweg dus, een mentale tik gekregen. Zelfs even gedacht aan opgeven. Maar mijn coach Rik dacht er anders over. Ne goeie Cola en ge kunt verder.

En ja het ging weer. Trouwens de supporters onderweg geven je wel degelijk vleugels. Zowel van mensen die ik niet ken als van de bekenden (langs deze weg even een welgemeende dank u wel zeggen aan: Guy VDB & Jan VB, tante Lief & nonkel Fille, mijn Pa, Bram & Marrek, Jo & Bieke, Jo & Dirk en vooral Mieke, Rik & Ellen). Na 6 uur en 105K verder op de fiets gezeten te hebben, mocht ik terug een stukje lopen. Zo een 30K om precies te zijn. Dit laatste stuk mag er iemand meefietsen, en ik kan u verzekeren: je kan dit niet alleen. Zeker het stuk in het donker. Maar Rik heeft me prima bijgestaan. Na 2u31min gelopen te hebben, mocht ik de rode loper betreden, een hemels gevoel! Na een totale eindtijd van 9u53 had ik deze loodzware proef met een zeer goed gevoel doorstaan. Het vele trainen had zeker zijn vruchten afgeworpen. Nogmaals bedankt voor alle steun die ik van iedereen kreeg.

Na deze laatste inspanning kan ik 2011 met een goed gevoel afsluiten.
Er rest mij u enkel nog een fantastisch 2012 toe te wensen!!

November 2011

Stillekens aan komen we dichter bij mijn sportief hoogtepunt van 2011: de Hel! November was een maand van kilometers vreten, zowel met de fiets als met de Lunarglides. Verschillende tourtochten vertrok ik van thuis uit, zo kwam ik regelmatig aan MTBtochten van +90K. Ook veel combinatietrainingen stonden op het programma.
Toch schreef ik me nog in voor een wedstrijd. De 1/2 marathon van Kasterlee, een offroadloop. Alweer door vrouwlief en kids kon ik een mooie prestatie neerzetten. Ik liep de 21K in 1u30, dit in trainingsmodus. Ook het feit dat ik van Kasterlee nog met de MTB naar huis ging rijden, deden me toch een beetje ingehouden lopen. Alles voelde goed aan en mentaal gaf dat ook een goed gevoel. We zijn er klaar voor!

Oktober 2011

Weer heel wat gelopen de afgelopen weken. Het was nodig want ik stond voor mijn 2de marathon, Amsterdam. Deze keer liep ik de wedstrijd niet voor mijn eigen tijd, maar voor die van maatje Dimi E. Ik ging hem vergezellen tijdens deze 42K. We maakten er een gezellig weekend, dit werd mede mogelijk gemaakt door gastheer Bram DM en gastvrouw Shanthi P. Zaterdags een gezellige wandeling in de stad, perfecte opwarming voor het geen dat komen zou. 's Avonds een pasta en redelijk vroeg onder de veren.
Volgende ochtend, 6u00, vroeg aan de pasta om tijdig aan de start te zijn. Veel volk aan het Olympisch stadion, om half 10 het startschot, tegen dat we de startlijn passeerden waren de eerste al een kilometer of 5 weg. Onderweg veel volk, ook bekend volk: mijn vrouwke, Bram & Shanthi, Noemi (vrouwke Dimi), papa & mama Bram, papa & mama Dimi. Deze leuke bende kwamen we wel meer tegen langs het parcours. En wij, lopen maar. Mooi weer, leuke omgeving en veel animo... Dimi wilde beter doen dan in Antwerpen en ik zou hem er zo veel mogelijk doorpraten. Voor mij was het ook een uitdaging, langer dan 4u30 lopen. Maar het ging vlot, het enige probleem dat ik had, was dat ik veel vocht opnam maar weing uitzweette. Gevolg: nieuw werledrecord wildplassen (15 keer/42k). Uiteindelijk konden we VIEREN, onze tijd was: 4u44min44sec. Mooi resultaat.

September 2011

Een nieuw schooljaar en toch een beetje blij, want dan is er terug wat meer regelmaat, ook in mijn trainingen. Deze maand niet te veel op het programma, alleen een vertrouwde collegecross. Ik liep voor de laatste keer mee bij de heren -35. Ik kon mijn eerste 35 levensjaren afsluiten met een gouden medaille.

Juni 2011

12 juni wedstrijd Terheijden. Met vrouw, kids en schoonmoeder als supporters kon dit niet fout gaan. Samen met Yves P. lagen we te watertrappelen aan de startlijn. 8min22 na het startschot klommen Yves en ik het sop uit, richting fiets. Er stond een felle wind. Ik probeerde zo goed als kon in de buurt van Yves te blijven om dan het verschil in het lopen te kunnen maken. Yves is sterk in lang rechtdoor op het asfalt. Ik kwam een paar seconden na hem aan en maakte een vrij snelle wissel. Het lopen, ging vanzelf, 3min50/km over een afstand van 5,5K. Blij met de 7de plek maar voor mij te kort qua afstand.

26 juni was het zo ver: de Grand Raid des Hautes Fagnes. 65K en 1600hm in een zo snel mogelijke tijd. Met velen ingeschreven: Danny V, Yves P, Guy V, Jan VB, Jef M, Jan VL, Ben VG en Nikki. 10:00u onze startbox. Na 500m werd er al een eerste schifting gemaakt. Een klim om u tegen te zeggen. Danny zag ik steeds verder voor me uitrijden, ik dacht de rit is nog lang en die krijgt zijn klopje nog wel. Want de afdalingen hier zijn niet echt recupstukken. Maar ik heb hem nooit meer terug gezien. Uiteraard wel aan de aankomst waar ik na 4u45 aankwam , een half uur sneller dan vorig jaar.

Mei 2011

Na een paar dagen noodzakelijke rust na de marathon kon ik me beginnen voorbereiden op een andere marathon. Deze keer één met d MTB. 26 juni zou de Grand Raid des hautes Fagnes plaatsvinden. Er moesten veel kilometers gemaald worden.
Niet alleen de fiets werd mijn vaste trainingspartner maar ook mijn zwembroek. Ik schreef me namelijk in voor de 1/8 triathlon van ter Heyde. Mei was vooral veel vroeg opstaan: elke dinsdag en vrijdag op 06:30u in het zwembad, elke dinsdag en donderdag om 7:30u lopen richting school en zondags 7:30u de fiets op.

April 2011

April stond volledig in het teken van lopen. De Antwerp marathon kwam namelijk dichterbij. 17 april was het dan zo ver. Mijne eerste!! De kids ergens laten logeren, kwestie van een goede nachtrust te hebben. 's Morgens vroeg uit de veren om een bord spaghetti te verorberen, goed drinken want het zonnetje zou gaan schijnen, en hop naar linkeroever. Een goede opwarming was de lichte loop door de voetgangerstunnel, daar aangekomen het lopersdorp in. Ik was wel wat nerveus, wat moest ik ook gaan verwachten? Ik stelde me op bij de starters van 3u30 (eerlijkheidshalve wilde ik een tijd van rond de 3u15 halen). 9u30 het startschot en we waren opweg naar de Konijnenpijp. Daar boven gekomen stond mijn coach (mijn lieftallig vrouwke) me met de fiets op te wachten om me heel de trip van eten en drinken te voorzien. Alles liep vlot, een tempo van rond de 4'40/km. Onderweg heel wat bekenden tegengekomen, meestal langs het parcours: de Mio in het aangename gezelschap van mijn pagaders, Caroline C en Maurits. Maar ook een aantal langs mijn zijde (met de fiets): Marrek DM (aka Marcopolo), Bram DM, Inne M. Ik moet zeggen het ging goed, tot het ...park, K34. Er werd gezegd dat de marathon pas begint vanaf kilometer 30, awel ik kan dat beamen. Tempo naar beneden, geen gepraat meer kunnen verdragen,... Tot de laatste 2K heeft dit geduurd, daar kwamen we meer in het centrum en stond er meer volk om aan te moedigen. Uiteindelijk na 3u28 de meet over. Eerlijk gezegd een emomomentje gehad. Sport en emotie...

Juli 2011

Tijd voor vakantie en om rust te nemen. Toch kon ik het niet laten om te blijven zwemmen en fietsen in Spanje. Mijn fietstrainingen begonnen rond de klok van 6, om terug te zijn rond een uur of 10. Zo probeerde ik de warmte maar voor te zijn. Na drie weken wel wat kilometers in de benen en maar één keer omvergereden door een Spanjaard.
Ik liep en fietste uiteraard niet alleen, ik stond af en toe ook nog eens op het water.
Domburg!!

Maart 2011

6 maart, om de wekelijkse tourtochten eens te doorbreken, schreef ik me in voor een MTB-chronorit in Spa. Samen met Danny vroeg uit de veren om een mooi maar zwaar parcours te rijden. Technische klimmen en afdalingen maakten er toch iets speciaals van. Danny en ik waren samen vertrokken, maar na een kilometer of 5 verkoos Danny een iets rustiger tempo te gaan rijden. Ik voelde dat ik redelijk goed zat en kon mijn tempo goed aanhouden. Uiteindelijk reed ik als 47ste van de 207 deelnemers, met een tijd van 3u01 op een dikke 45K. Even gewacht op maatje Danny, en tijdens het wachten gewoon lekgestaan, maakt dat mee!
Zeker een mooie chrono en volgende editie zijn we ook van de partij.

Twee weken later, chronorit Sart-Tilman. Een afstand van 45K, een iets minder technisch parcours maar wel één met een iets hoger moddergehalte wat het dan weer gevaarlijker maakte vooral in de afdaling. Yves P. mocht dat aan de lijve ondervinden met een gebroken pols als gevolg. Zelf reed ik een mooie 16de plaats op 69 deelnemers in een tijd van 2u23.

Exact een maand na duathlon Putte vond de Grand raid de Nisramont team edition plaats. 6K kayak-8K trailrun-36K MTB-5K runbike stonden op het programma, af te leggen per 2. Samen met teammaatje Danny V, hoe kon het ook anders (we waren immers al jaren een windsurteam geweest en het mtbniveau van ons beide ligt ongeveer gelijk), startten we met de kayak. Geen van beide had enige roei-ervaring, hoe ging dat aflopen? Buiten alle verwachtingen kwamen we als 24 ste team uit het water en konden zo aan de immens zware trailrun beginnen. De eerste kilometer ben ik misschien een beetje te snel van start gegaan want Danny trapte een beetje op zijn adem. De zwaarste beklimming moest toen nog komen. Uiteindelijk als 44 ste team aan de wisselzone en konden de loodzware MTB-proef beginnen. 2 rondes van 18K met 1100hm, een beklimming met de naam 'The Beast', ongelooflijk technisch zware afdalingen, beekjes, ... De eerste ronde zat ik goed maar Danny had het zwaar, nog last van de loopproef. De tweede ronde kwam hij er door en konden we op een stevig tempo doorrijden. Na 36K konden we aan de runbike beginnen. Hier maakten we een tactische fout. Ik ging de 5K lopen en Danny op de fiets. We wisselden niet waardoor ik een bijnakrampindekuit-gevoel had. We eindigden toch op een mooie 29ste plaats van de 150 deelnemende ploegen.

Februari 2011

Februari 2011

Ingeschreven voor het tweede jaar op rij voor de off-road duathlon van Putte. 27 februari was het zo ver. De temperaturen vielen zeer goed mee, er lag geen sneeuw meer en het parcours was perfect berijdbaar. Ongeveer een 250 deelnemers deden mee aan de adventure duathlon (3,8K run, 22K mtb, 3,8K run).
Na vorig jaar (editie 2010) een veel te snelle start genomen te hebben, ging ik me niet laten vangen aan de snelle (duo)starters. Ik moet eerlijk zeggen ik kwam veeeeel frisser aan de eerste wisselzone.
Uiteindelijk werd ik 25ste bij de seniors. Tevreden!!

Januari 2011

Januari 2011
Een nieuw jaar, nieuwe voornemens. Ik heb altijd gezegd: "voor mijn 40ste wil ik een marathon lopen". Awel ik ben in januari 2011, 34 jaar en schreef me in voor de Antwerp marathon. Opdracht volbracht! Op papier dan toch. In praktijk zou er eerst veel gelopen moeten worden, heel veel. Probleem, wanneer ga je lopen: 's avonds na het werk, na dat de kids in bed liggen? Mijn vrouwke zou daar na een tijdje denk ik ook wat problemen mee gaan hebben. Het is niet dat ik een 'kwaai' madam heb hoor, in tegendeel, ze steunt mij steeds ten volle. Oplossing: combineren, ik loop naar het werk en terug. Enkele rit is 7K, dus minsten een mooie 14K per loopdag. Uiteindelijk dreef ik de 'terug-naar-huis-loopjes' op tot minstens 12K.

Sportjaaroverzicht 2011

In mijn vorig bericht schreef ik reeds neer dat sport een groot deel van mijn leven uitmaakt. Tot en met 2010 was er voor mij bij wijze van spreken maar één sport: windsurfen. Alles moest wijken voor alweer de sessie van het jaar. Het nadeel van sport nummer één is telkens de verplaatsing, aangezien de vijver hier over mijn deur niet echt de meest windzekere spot is. Telkens 200K, heen en terug, deden mij steeds meer selectiever te werk te gaan. Enkel de windzekere dagen (stormdagen), enkel bij zuidwest, enkel als de temperaturen boven de 10 graden waren. Tja, in ons Belgenlandje komt dit niet alle weken voor. Om dan maar gewoon stil te blijven zitten, daar ben ik dan ook weer niet voor gemaakt. Dus zoeken we alternatieven.
Ik heb altijd mijn zondagse toertochten gereden met de mountainbike, maar deze werden dan weer aangevuld met woensdagvoormiddagen te gaan biken. Lopen heb ik ook altijd graag gedaan, maar door me in te schrijven voor enkele leuke events (bv. Antwerp ten miles) werd mijn wekelijks loopje ook weer opgedreven naar 2 à 3 keer per week. Nu zelfs 2 looptrainingen per dag.
Je voelt de conditie vooruit gaan. Maar trainen om te trainen wordt op de lange duur ook een beetje een 'sleur', en net om die sleur tegen te gaan, schrijf ik me regelmatig in voor wedstrijden. Zo heb ik een doel en weet ik waarvoor ik train.
Ik kan wel zeggen dat 2011 een sportactief jaat is geweest.
Vanaf 2012 zal ik trachten om op regelmatige basis een update te geven van mijn bezigheden. Maar mijn sportieve prestaties van 2011 wil ik u niet onthouden. Het is niet de bedoeling om elke loop- en fietstrainig, windsurf- en snowboardsessie, hier neer te pennen. Eerder de speciallekes in een zo goed als mogelijk chronologische volgorde.

We zien wel...

Al een hele tijd speelt er in mijn hoofd het idee om een blog op te starten. Ik was vroeger wel niet de primus van de klas in het schrijven van opstellen, maar we zien wel ...
Ik denk dat ik dit doe om een beetje een idee te krijgen van wat ik eigenlijk allemaal uitspook.
Op deze blog zullen voornamelijk mijn sportieve activiteiten neergepend worden. Omdat sport een heel groot deel van mijn leven bepaald en eigenlijk altijd al bepaald heeft. Sport vraagt energie maar geeft ook energie.
Uiteraard speelt mijn gezin een hele grote rol in mijn leven en zal ik daar ook op regelmatige basis wel iets over neerpennen. Een gezin vraagt energie maar geeft ook energie.
Weet je, we zien wel...